• Tamil

    மழைநாள் ஒப்பந்தம்

    ஆரவ் தேவன் 1 சென்னை நகரம் அந்த நாள் திடீரென மேகங்களால் மூடிக்கொண்டது. மார்ச் மாதத்தில் இவ்வளவு கனமழை எதிர்பார்க்கப்படாத ஒன்று. பெரும்பாலானோர் குடைகளை மறந்துவிட்டு சாலைகளில் அலைந்தனர். பேருந்து நிறுத்தங்களின் கீழ் கூட்டம் குவிந்தது. தெருவோரத்தில் தேநீர் கடைகளில் நீராவி எழுந்து கொண்டிருந்தது. மழையின் வாசனையில் கலந்த சுடுநீரின் வாசனை ஒரு வித நிம்மதியை அளித்தது. அந்த நேரத்தில் நந்தினி பஸ் ஸ்டாப்பில் நின்றிருந்தாள். அவளுடைய கையில் ஒரு சிறிய பை மட்டும். மழை காரணமாக அவள் தலைமுடி நனைந்து முகத்தில் வழிந்தது. அவள் தன் கண்ணாடியைத் துடைத்து, சுற்றி பார்த்தாள். கூட்டத்தில் யாரும் அவளை கவனிக்கவில்லை. ஆனால் ஒருவன் மட்டும் அவளை தீவிரமாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அவன் பெயர் அரவிந்த். ஒரு இளம் இசைக்கலைஞன். கிதார் பையில் சுமந்து கொண்டு எப்போதும் நகரமுழுதும் அலைந்தவன். அந்த நாள் அவன் இசை நிகழ்ச்சிக்குப் போக வேண்டிய நேரம். ஆனால் மழை…

  • Tamil

    மழைக்கால ஒப்பந்தம்

    ஆரவி தேவன் பகுதி 1 — மழை தொடங்கிய இடம் சென்னைக்கு அந்த நாள் வானம் வளைந்து வந்து சாளரங்களுக்கு உலாவல் கொடுக்க இருந்தது. ராயப்பேட்டை ரோடின் மூலையில் உள்ள பழைய புத்தகக் கடையின் மேல்தளம் தான் நிலாவின் சிறிய அலுவலகம்—புத்தகத் தொகுப்பாளர்; பெரிய பதிப்பகமில்லை, ஆனால் சுவாசத்தைப் போல நேசிக்கும் தொழில். மழை முதல் துப்பும் வாசனை அவள் மேசையிலிருந்த மஞ்சள் நோட்டுபுத்தகத்துக்குள் மெதுவாக புகுந்துக் கொண்டிருந்தது. “இன்று கதை வருமா?” என்று சுவரில் ஒட்டியிருந்த நீலம் நிறப் போஸ்ட்கார்டிடம் அவள் கிசுகிசுத்தாள். அந்த போஸ்ட்கார்டைப் பார்த்தாலே அவளுக்குள் ஒலித்துக் கொண்டிருக்கும் ஒரு இசை—மின்னல் புரளும் முன் நிமிடம் போல ஏதோ எதிர்பார்ப்பு. அதே நேரத்தில், நகரின் மறுகரையில், மியூசிக் டயரக்டர் ஆக ஆசைப்பட்டு வெற்றியை இன்னும் தரிசிக்காத அரவிந்த், கிட்டாரை தோள் மீது தொங்கவிட்டு மன்னாடியின் ஓடையைத் தாண்டி ஓடியான். கலைமனை நண்பன் ஒருவர் சின்ன விளம்பரப் பாட்டுக்காக…

  • Tamil

    மரக்கன்றின் இரகசியம்

    இலக்கியா தேவி 1 தென்காசி மாவட்டத்திலுள்ள பழைய சின்ன கிராமம் ஒன்றின் பெயர் வேம்பாடி. இருபது வீடுகளும், மூன்று தேர் வீதிகளும், ஒரு மூதாட்டி கோவிலும் கொண்ட இந்த கிராமம், காலமும் காலத்து கதைகளும் நன்கு பதிந்திருந்தது. இங்கு ஒவ்வொரு ஜூலை மாதம் புறநாள் திருவிழா நடக்கும். அந்த விழாவில் மட்டும் தான், கோவிலுக்குள் உள்ள பழைய மரக்கன்றை எல்லாரும் கண்டு வணங்க முடியும். அந்த மரம் ஒன்றும் சாதாரண மரம் இல்லை. மூதாதையர்கள் சொல்வது போல், அது இறைவனின் கொடையாக வந்த மரம். காலம் கடந்தாலும், காய்ந்தாலும், வாடாது வளர்ந்து கொண்டிருக்கும் மரத்தின் வேர்களுக்கு ஒரு இரகசியம் இருக்கிறது என்று கிராம மக்கள் நம்புகின்றனர். அந்த மரத்தின் அருகே பிறந்த குழந்தைகள் நல்ல படிப்பும், நற்பேறும் பெற்று வளர்வார்கள் என்பதும் ஒரு நம்பிக்கையே. முதலாம் காட்சி — ஒரு புதிய ஆசிரியை நியமனம் செய்யப்பட்டு கிராமத்தில் வருகிறாள். அவளின் பெயர்…

  • Tamil

    மரணத்தின் மூன்றாம் வாசல்

    விக்னேஷ் பரதன் 1 விழுப்புரம் மாவட்டத்தில் இடம் பெற்றிருந்த நாசராயணபுரம் கிராமம், விழிகளுக்கு பசுமையும், இதயத்திற்கு அமைதியையும் அளிக்கும் இடம். அந்த இடத்தில் கடந்த இரண்டு தலைமுறையாக எந்த கொலைக்கூட நடந்ததில்லை என்பதே பெருமை. ஆனால் கடந்த வாரம் நடந்த ஒரு மரணம், அந்த அமைதியைக் கலக்கம் ஆக்கியது. பசுமை நிலங்களை ஒட்டிய வீதியின் நடுவே, பழைய சேதி இல்லாத அய்யாசாமி நாயர் வீடு. அந்த வீட்டின் வாசலில் ஒரு காலையில், நாயர் உடல் சடலமாக கிடந்தது. தலையில் காயம், முகத்தில் பசுமை தழும்புகள். போலீசாரும், கிராம மக்கள் எல்லாரும் ஒன்று மட்டுமே சொன்னார்கள்: இது இயற்கை மரணம் கிடையாது. தொடர்பான செய்தி விழுப்புரம் வார இதழில் வந்தவுடன், சென்னை பத்திரிகையில் பணிபுரியும் நந்தினியின் கவனத்தை ஈர்த்தது. நந்தினி — 29 வயது, கூர்மையான பார்வை, எப்போதும் கிளிப்போர்டுடன் கையிலிருக்கிற பெண். நகர வாழ்க்கையின் மரபுகளை வெறுக்கும் அந்தப் பெண்ணுக்கு இப்போதும்…

  • Tamil

    பூமியின் நிலா

    மனோஜா தேவி 1 சென்னையின் ஒரு ஓரத்தில், ரயில் நிழற்பாதை அருகிலிருக்கும் பழமையான குடியிருப்புத் தொகுதி. சுவர்கள் பிளந்திருக்கின்றன, வாசல்கள் சாய்ந்திருக்கின்றன. வாசலில் அடுக்கப்பட்ட குடங்கள், சின்னஞ்சிறு குழந்தைகள் கத்தும் சத்தங்கள், பசியுடன் பள்ளிக்கூடம் செல்லும் மாணவர்கள்—இவை எல்லாம் அங்கே ஒரு இயல்பான சூழல். இங்கே தான் வாழ்கிறான் சுரேஷ், ஒன்பதாம் வகுப்பு படிக்கும் ஒரு மாணவன். ஆனால் அவன் வாழ்க்கையில் பாடநூல்கள் முக்கியமல்ல. அவனது நாள்கள் வேலை, சண்டை, பசியுடன் ஆனவை. அவனது அப்பா தினமும் மது அருந்தி வருகிறார். சத்தமிடுவார், அடிப்பார், அம்மாவை தாக்குவார். அம்மா வீடுகளுக்கு வேலைக்கு போவார். ஆனால் வேலை கிடைக்காத நாள்களில், சமைப்பதற்கே சத்தம் தேவைப்படும். இன்று காலை, நீண்ட தண்ணீர் வரிசையில் சுரேஷ் நிற்பது போல், ஓர் புதிய முகம் அவனது கவனத்தை ஈர்த்தது. பளிச்சென்ற உடையில் ஒரு பெண், பக்கத்தில் சின்ன பெண் குழந்தை. பெண்ணின் கண்களில் வலியும் இருந்தது, ஆனால்…

  • Tamil

    வேலைவாய்ப்பு

    சிவரஞ்சனி வெங்கடேஷ் 1 குடும்பத்தில் காலை உணவு வாடையுடன் எழும் நேரம். சாமிநாதன் வீட்டு பின்புற மரத்தில் குயில் கூவியதோடு, மேனாள் வெப்பம் பரவி கொண்டிருந்தது. அந்த வீட்டின் மூன்றாவது மகள் அச்வினி பசுமைத் தாவரங்களை தண்ணீர் ஊற்றிக்கொண்டே மனதில் ரிசுமேலையே திரும்பத் திரும்ப வாசித்துக் கொண்டிருந்தாள். “அம்மா, இன்னைக்கு நான் களஞ்சியத்துல போறேன். அலுவலக உதவியாளர் வேலையா வேணும்னு பேனர்ல போட்டிருந்தாங்க.” “ஆமா போ… ஆனா இந்த வேலையெல்லாம் உன்னோட படிப்பு ஸ்டாண்டர்டுக்கு சரியாடா!” சுமதியம்மாள் புளைத்த முகத்துடன் பதிலளித்தாள். “அம்மா, ஆறு மாதமா வேலையுக்கே விண்ணப்பிக்கிறேன். எல்லாம் ‘நீங்கள் தேர்வில் இடம்பெரவில்லை’ன்னு பதில். ஒவ்வொன்னும் மனசுல சின்னக் குத்து மாதிரி.” “எனக்கே தெரியும், நீ என்ன படிச்சு இருக்கேன்னு. ஆனா நம்ம நிலைமை என்ன. வீட்டு வாடகையா, அண்ணன் கல்லூரி கட்டணமா, ரம்யா கம்ப்யூட்டர் கிளாஸ். நம்ம அப்பாவோ நானூறு ரூபாய்க்கு கூட வேலை கிடைக்காதா. ஒவ்வொரு நாளும்…

  • Tamil

    கடற்கரையின் இரண்டாம் நிழல்

    சுதர்ஶன் வேங்கடராமன் 1 விண்ணில் சாய்ந்திருந்த பசுமை நிலாக் கதிர்கள், சென்னைப் பசுமை கடற்கரை மீது மெதுவாக பரவிக்கொண்டிருந்தது. சூரியன் மறைந்திருந்தாலும் அந்த மிதமான ஒளி, ஒரு மர்மமாய் நகரத்தில் தங்கியிருந்தது. டாக்டர் ஆதித்யா நாராயணன், மனநல மருத்துவராக இருக்கிறார். ஆனால் இன்றைய மாலை, அவர் மனதில்தான் ஏதோ குழப்பம்… அந்த மின்னஞ்சல். “அமுதாவை நீங்கள் காப்பாற்ற முடியுமா?” அது ஒரு அனானி மின்னஞ்சல். அனுப்பியவர் பெயர் இல்லை. நேரம்: இரவு 11:44. அமுதா. அந்தப் பெயர் அசையாமல் போன நினைவுகளை நெகிழச் செய்தது. 12 வருடங்கள். கல்லூரி நாட்களில் ஒரு சிறிய காதல் — முடிவதற்குள் ஆரம்பமாகிய ஒரு அன்பு. ஆதித்யா அந்த மின்னஞ்சலை மீண்டும் படித்தார். அதில் ஒரு கோப்பும் இணைக்கப்பட்டிருந்தது — ஒரு ஆடியோ ரெக்கார்டிங். “நீங்க என் குரலை கேட்டா புரியும் நான் எப்படியெல்லாம் தடுமாறுறேன்… நாங்க இருந்த அந்த கடற்கரிக்கு வந்துடுங்க… இரண்டாவது நிழல்…

  • Tamil

    மரக்கிளையின் மகளிர்

    பூமிகா வெங்கடேசன் 1 தென்னிந்தியாவின் பாலைவனத்தோடு கலந்து கிடக்கும் ஒரு மருத நிலத்தில், காடுகளும் நதிகளும் கடந்து ஓர் கிராமம். பெயர் “வனச்சுழி.” அந்த ஊர் வரை வந்தபோது, காவ்யாவின் செல்போனில் நீல ஸ்கிரீன். இணையதள இணைப்பு கடந்து விட்டது. இப்போது அவளது எல்லா நம்பிக்கையும் அவளது பச்சை வளை மற்றும் பழைய நாட்குறிப்புகள் மீது. காவ்யா ஒரு பண்பாட்டு நிஜவாத ஆராய்ச்சி மாணவி. “மரங்களைத் தெய்வமாகக் கண்டு வழிபடும் பாரம்பரியங்கள்” பற்றி அவளது பயணக்கட்டுரை. அந்த கட்டுரைக்குள் “வனச்சுழியின் பரிதிநிலை மரம்” முக்கியமாக விளக்கப்பட்டிருந்தது. ஆனால் அதைப் பற்றி புத்தகங்கள், விக்கிப்பீடியா, தாத்தா-பாட்டிகளின் கதைகள் தவிர வேறு ஆதாரம் எதுவும் கிடைக்கவில்லை. அதனால்தான் அவள் இப்போது அவசரமாக பசுமை பைக்கில் இங்கு வந்து இறங்கி நிற்கிறாள். ஊருக்குள் நுழைந்தவுடன் அவள் இருகால் நடையில் ஓர் ஏதோ பயத்துடன் நடந்தாள். மண் அடர்ந்த பாதை, சில நாய்கள் விரைவாக ஓடி மறைந்தன,…

  • Tamil

    மழையில் மறைந்த பாதை

    கேவி சுந்தரி பகுதி 1 – நீர் தேடும் நிலம் வியாழக்கிழமை காலை. மேல்சுழற்சி மழை வீழ்ந்து கொண்டிருந்தது. திண்டுக்கல் அருகே உள்ள சிவராயன்பட்டி என்ற சிறிய கிராமத்தில் உள்ள பஞ்சு தோட்டங்களின் நடுவே, ஒரு வெண்கல குடம் எடுத்து ஓடிச் சென்றாள் சின்னம்மா. அவள் வயது பதினாறு. முகத்தில் நிலத்தடி நீர்போல் வெளிப்படும் மென்மை இருந்தாலும், வாழ்க்கையின் அடர்த்தியான அடிச்சுவடுகள் அவளது காலடியில் தோன்றியிருந்தன. “ஓடாதே, சின்னம்மா! அட சும்மா இரு. குடம் எடுக்காம பாரு!” என்று அவளது அம்மா சீதம்மா சத்தம் போட்டாலும், சின்னம்மா ஓடிக்கொண்டே இருந்தாள். நகரத்துக்குள் ஒரு சிலரைத் தவிர அந்தக் கிராமத்தினர் இன்னும் சாதிவேதியைக் கடந்தபடியில்லை. குடிநீர் கிணறு ஒரு சாதி மட்டுமே பயன்படுத்தும் உரிமையுடன் இருந்தது. மற்றவர்கள், அதாவது தலித்துகள், பாம்புக்கிணறு என்று அழைக்கப்படும் காடுக்குள் உள்ள ஓராயிரம் அடி தூரத்தில் இருக்கும் பழைய கிணற்றை மட்டுமே பயன்படுத்த முடியுமென்று ஒரு எழுத்தாகும்…

  • Tamil

    மழையில் முத்தங்கள்

     கிருத்திகா சுந்தரம் பருவம் 1: முதல் மழை மழை சின்னச் சின்ன துளிகளாக விழ ஆரம்பித்தபோது, மீரா பஸ் ஸ்டாப் அருகே நின்று கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய கருப்பு நீளச்சால்வை புழுங்கி, காற்றில் ஓர் இசை போலே அசைந்தது. கையில் ஒரு பழைய நோட்டு, முகத்தில் ஒரு அலட்சியமான அமைதி. ஆனால் உள்ளுக்குள்ளே மழை இவளுக்கு ஒரு நினைவு போல இருக்கிறது — கடந்த ஐந்து ஆண்டுகளாக அழியாத ஒரு சின்ன அழுத்தம். அதிகாரி அவின் குரல் ரேடியோவில் எதிரொலிக்கையில், அவள் தலையை தூக்கிப் பார்த்தாள். பக்கத்து கடையில் இருந்த ரேடியோவில், அவன் பேசியிருந்தது. “மழை என்றாலே நம்ம ஊரு வாசனை மட்டுமல்ல… சில நினைவுகளும் கூட வருகிறது,” என்ற அவன் குரல் மீராவை சில நொடிய்களுக்கு நிலைத்துவைத்தது. அவின். அந்தப் பெயரை கேட்கும் போதே, அவளது இதயம் ஒரு நிமிடம் துள்ளியது. 2018-ல், கோவை யூனிவர்சிட்டியில் அந்த முதலாம் ஆண்டு தமிழ்…