आरव मेहता भाग 1 : मुलाक़ात की ख़ामोशी दिल्ली की भीगी दोपहर थी। बरसात का मौसम हमेशा ही लोगों को अपने भीतर छिपे हुए जज़्बातों से मिलाता है। मेट्रो स्टेशन के बाहर लोग अपने-अपने रास्ते भाग रहे थे, किसी के हाथ में छाता था, किसी के कंधे पर बैग। उसी भीड़ में खड़ी थी आर्या, नीली सलवार-सूट पहने, बालों से टपकते पानी की बूँदें जैसे उसकी आँखों में चमक को और गहरा बना रही थीं। वह लाइब्रेरी से लौट रही थी, हाथ में किताबों का ढेर था। अचानक किसी ने पीछे से पुकारा— “सुनिए… आपकी किताब गिर गई।” आर्या ने…
-
-
অভিজিৎ শইকীয়া বাৰিষাৰ পিচত গুৱাহাটীৰ ৰাস্তাবোৰৰ কিছুমান বিশেষ গন্ধ থাকে। কেঁচা মাটিৰ গন্ধ, কফিৰ গন্ধ, বাটত সোমোৱা নতুনকৈ ধোৱা কাপোৰৰ গন্ধ, আৰু কেতিয়াবা কিবা অতীতৰ। “Beans & Books”—বাৰগাঁওৰ এটি কফি শ্বপ—এইবোৰ গন্ধৰ সৈতে একেধৰণৰ স্মৃতিৰো আধাৰ। ঠাণ্ডা এচিপ কফিৰ দৰে উষ্ণ। ইমা প্ৰতিদিনে আহে। কালধুপীয়া চামৰাৰ জেকেট, ভাঙি পৰা ছাতা, আৰু এটা নীল মেকআপ বিহীন মুখ। পেছাতে বহাগ বিহুত কিছুমান গীত লিখিছিল, এখন স্থানীয় থিয়েটাৰত বাজিছিল। তাৰ পাছত এজাক চিনাকি ওলালেও, ইমা আজি ঘূৰি আহিছে একেবাৰে অচিনাকী হৈ। লেখাৰ টেবুলটো হ’ল তেওঁৰ, কাষৰ ব’কা খুঁটি এখনৰ ঠিক পিচত থকাটো। অণুৰাগ আজি প্ৰথমে পতা চুলিত আহিল। লেপটপ লৈ, টেবুলৰ লেম্পটো অফ…