கவிதா ராஜேந்திரன் பூவிழியின் காலை மதுரையின் புறநகரிலுள்ள சின்னத் தெருவொன்றில் நன்கு பழைய வீடு ஒன்று. சிவப்புக் கட்டிடம், முற்றத்தில் நீர்மூட்டும் ஒரு தொட்டி, பக்கத்தில் நெருப்புக் குச்சி அடுப்புக்கேற்ற சமையலறை. அதில் தான் பூவிழி வசித்தாள். பெரிய தங்கைதான் அவளது அம்மா மாதிரி. அண்ணன் பழனி, அவனுடைய மனைவி காளியம்மாள், இரண்டு பிள்ளைகள் – இவர்களோடு வாழும் அவளுக்கு தனிக்குடும்பம் என்று ஒன்றே இல்லை. பூவிழி ஒரு அரசு பள்ளியில் கணித ஆசிரியை. வெறும் பதினாறு நூறு ரூபாய் மாத சம்பளம். ஆனால் அந்த பணத்தில் பெரும்பகுதியை வீட்டு செலவுக்கு விட்டுவிட்டு, மீதியை மாணவிகளுக்கு புத்தகம் வாங்க, சிலருக்கு பஸ் கட்டணம் தர, எப்போதாவது காஞ்சி பட்டுக் கிழிந்த புடவை வாங்க, அவ்வளவுதான். காலையில் நான்கு மணி. தூக்கத்தில் புன்னகைக்காமல் விழிக்கும் பூவிழி. ஒரு பெரிய குவளையில் நீர் கொதிக்க வைக்கும். பக்கத்து வீட்டுக்காரர் மோகனம்மாள் கண்ணாடிக்கிண்ணம் கொண்டு வந்து,…