சாரன் நவீன் 1 மழைத் துளிகள் வானத்திலிருந்து வெண்மஞ்சள் நிற மேகங்களை பிய்த்து கீழே விழும் ஓர் இசை போலவே இருந்தது. நெசவாளர் சந்தை தெருவின் ஓரத்தில் இருந்த களிமண் வீடுகள் பசுமை மேலே பரவி ஒரு வாழ்ந்த ஓவியமாய் நின்றன. ரமேஷ் தனது பழைய ஹீரோ சைக்கிளை மெதுவாக மழையில் ஓட்டிக்கொண்டு வந்தபோது, எதிரே பச்சைப் பருத்தி சலுவையில் சாய்ந்த ஒரு உருவத்தைப் பார்த்தான். வழக்கம்போல இருந்திருக்கும் ஒரு கிறிஸ்துவ பாட்டி அல்ல; அந்த உருவம் பெண். ஒரு பெண், மெலிந்த உடல், கண்களில் பசுமை கலந்து ஏதோ சோர்வு. அவள் நின்று கொண்டிருந்தது கிராமத்துக் கடைவீதிக்கு அருகே. ஒரு பெரிய ப்ளூ நிற ரெயின் கோட்டில் மூடியிருந்தாலும், அவளது முகத்தில் ஒரு வித கண்ணீரின் வட்டம் இருந்தது. கூந்தல் ஈரமாய் தோளில் நெளிந்து, அவள் பக்கத்து மரத்தின் கீழ் ஒரு பக்கமாய் சாய்ந்து நின்றாள். ரமேஷ் தனது சைக்கிளை…