ரஞ்சித் சுப்ப্রமணியம் பகுதி 1: மழையில் தொடங்கிய நேசம் சென்னை மயிலாப்பூர் பஸ் ஸ்டாண்டில் பசுமை மழை வீழ்ந்துகொண்டு இருந்தது. காலை ஆறு மணி. சுடுசுடு இடியுடன் வானம் கருமையாக இருந்தது. அவளது பெயர் மேகனா — பெயருக்கு ஒத்த மழை, மென்மையான முகம், பருத்த கண்கள், சிரிப்பில் சூரிய ஒளி. அவள் ஒரு புகைப்படக்கலைஞர். அந்த நாள் அவளுக்கு முக்கியமான நாள். ஒரு படப்பிடிப்புக்கு கிளம்ப வேண்டியிருந்தது. திடீரென்று அவளது பேருந்து ரத்து செய்யப்பட்டுவிட்டது. அவள் நனைந்த உடையுடன் எங்கே போவதென்று குழம்பிக் கொண்டிருந்தாள். அப்போது, ஒரு கறுப்பு ரெயின்கோட்டில் ஒரு வாலிபர் நெருங்கினார். “உங்களுக்கு ஏதாவது உதவி தேவைபடுகிறதா?” என்று கேட்டான். மேகனா தயங்கினாள். “நான் ஆடம்பாக்கத்துக்கு போகவேண்டும். ஷூட்டிங்குக்கு நேரம் தவறிடும் போலிருக்கிறது.” “நான் அங்கேயே போகிறேன். வாகனத்தில் சேரலாம். நான்தான் குமார்.” மழையில் நின்றபடியே அவள் சிறிது யோசித்தாள். ஆனால் அவனது பார்வையில் அநாயாசமான நம்பிக்கை…