অৰুণাভ দাস নদীৰ কাষৰ জোনাকী লাচিমুখ গাঁওখনৰ বুকুত, যেন এক আঁচলত গুজি থোৱা ৰত্নৰ দৰে, গুজি আছে হেমধাৰা নদী। সেই নদীখনৰ পানী শীতল, পানীৰ কলকলনিত যেন যুগ যুগীয়া সুৰেৰে গাওঁজনক জপাই ৰাখিছে। দুয়োফালে বাঁহৰ বন, মাজে মাজে মহুলী আৰু কদম ফুলৰ গন্ধেৰে ভৰা হাওঁৱা। হেমধাৰা কেৱল পানীৰ ধাৰা নহয়—ই গাওঁবাসীৰ জীৱনৰ মাৰ্গ, সপোনৰ কণ্ঠ, আৰু লোকগাথাৰ আঁতুৰঘৰ। লাচিমুখত একো মহান ৰাজবংশৰ ঘৰ নাছিল, একো বৈভৱময় ইমাৰত নাছিল। তথাপি গাঁওখনৰ লোকৰ বুকুত গর্ব আছিল, কিয়নো তেওঁলোকে বিশ্বাস কৰিছিল—তেওঁলোকৰ জীৱনক এখন গোপন শক্তিয়ে আগবঢ়াই যায়। সেয়া আছিল হেমধাৰাৰ কন্যাৰ গাথা। গাঁওখনত এজন মানুহ আছিল—হৰিদাস বৰুৱা। অতি সাধাৰণ মানুহ, কাষত ধানজমি, সৰু ঘৰ,…
-
-
রিনি সান্যাল কলকাতা। জীবন এবং মৃত্যুর মাঝখানে আটকে থাকা শহর। এখানে পুরোনো এবং নতুনের মাঝে বিরাট একটি ব্যবধান। হাউমাউ করা শহরের ভিড়ে, যেখানে এক এক করে হারিয়ে যায় প্রতিটি মুখ, সেখানে আমান নিজের অস্তিত্ব খুঁজে পেত না। শহরের পেট ভরা সেসব মোল্লা-মাস্টারের গলির মধ্যে সে চলছিল একা—অতীতের ব্যর্থতা, ভালোবাসার পরাজয়, আর একাকী জীবনের গল্প নিয়ে। একদিন, এমন সময়, সে এল এক পুরনো গলি দিয়ে, যেখানে হাঁটতে হাঁটতে চোখে পড়ল একটি দোকান—একটি অদ্ভুত বইয়ের দোকান। দোকানটি ছিল ঝুপঝাড়, আবছা আলো, আর বইয়ের স্তূপে ভরা। এর সাইনবোর্ডে লেখা ছিল “বিপাশা’র আধ্যাত্মিক বইঘর”। দোকানটির তেমন কোনও আলাদা নাম ছিল না, তবে সে যেন…
-
Prakash Tripathi The Invitation Raghav had spent most of his life chasing stories, following leads across cities, through crowded streets, quiet villages, and hidden corners of the world. But Banaras was different. Banaras had always fascinated him. The city’s name alone carried an aura of mysticism, an invitation to a deeper understanding of life, and death. Known as the City of Light, Banaras promised stories that were not written in books but lived in the very air, in the sacred flow of the Ganges, in the faces of the sadhus, in the temples that stood still while time passed by.…