மனோஜா தேவி 1 சென்னையின் ஒரு ஓரத்தில், ரயில் நிழற்பாதை அருகிலிருக்கும் பழமையான குடியிருப்புத் தொகுதி. சுவர்கள் பிளந்திருக்கின்றன, வாசல்கள் சாய்ந்திருக்கின்றன. வாசலில் அடுக்கப்பட்ட குடங்கள், சின்னஞ்சிறு குழந்தைகள் கத்தும் சத்தங்கள், பசியுடன் பள்ளிக்கூடம் செல்லும் மாணவர்கள்—இவை எல்லாம் அங்கே ஒரு இயல்பான சூழல். இங்கே தான் வாழ்கிறான் சுரேஷ், ஒன்பதாம் வகுப்பு படிக்கும் ஒரு மாணவன். ஆனால் அவன் வாழ்க்கையில் பாடநூல்கள் முக்கியமல்ல. அவனது நாள்கள் வேலை, சண்டை, பசியுடன் ஆனவை. அவனது அப்பா தினமும் மது அருந்தி வருகிறார். சத்தமிடுவார், அடிப்பார், அம்மாவை தாக்குவார். அம்மா வீடுகளுக்கு வேலைக்கு போவார். ஆனால் வேலை கிடைக்காத நாள்களில், சமைப்பதற்கே சத்தம் தேவைப்படும். இன்று காலை, நீண்ட தண்ணீர் வரிசையில் சுரேஷ் நிற்பது போல், ஓர் புதிய முகம் அவனது கவனத்தை ஈர்த்தது. பளிச்சென்ற உடையில் ஒரு பெண், பக்கத்தில் சின்ன பெண் குழந்தை. பெண்ணின் கண்களில் வலியும் இருந்தது, ஆனால்…
-
-
கிருஷ்ணமூர்த்தி ராகவன் பகுதி 1 – சாமான்ய பெண்ணின் காலை அந்த காலை அவள் கண்களைத் திறந்ததும், பழைய லட்சுமி சடையின் நெருப்பு வாசனை, நெற்றி குங்குமம், கதவு வழியாக புகும் வெளிச்சம், எல்லாமே பழக்கம் போல இருந்தது. ஜெயசீதா—பள்ளி ஆசிரியையான அவள்—மலையெல்லாம் தூறிய மழையின் சத்தத்தில் விழித்தாள். கோபுரக்குடிசியில் இருக்கும் வீடு, இரும்பு கூரை, மேகக் கொட்டத்தில் பீடி போல நனைந்துவிடும். ஆனால் ஜெயசீதாவுக்கு அதுவும் ஒரு அழகான பாசம். பையன் கார்த்திக் இன்னும் தூங்கிக்கொண்டிருந்தான், தூக்கத்தில் சத்தம் கேட்கும் போதும், சரியாக ஒரு கணம் விழிக்கிறான், பிறகு மீண்டும் உறங்கிச் செல்கிறான். அவனது முகத்தில் படர்ந்திருந்த அமைதி, அவளுக்கு ஒரு காரணமில்லாத நிம்மதியாக இருந்தது. அவள் மெதுவாக எழுந்து சமையலறைக்குப் போனாள். சாயம் குழம்பும், தோசைக்கும் மாவும், வெந்தயக் கீரை மசியலும் அவள் நினைவில் ஓடின. எப்போதும் போல, இன்று காலையிலேயே பள்ளிக்குப் போனாக வேண்டியது. ஆனால் இன்று…