হেমন্ত বৰা মৃতদেহ আৰু নীল দাগ সন্ধিয়া চাৰি বজাত ডঃ নীলিমা বেজবৰুৱাই শেষ ৰোগীৰ প্ৰিস্ক্ৰিপচনটো লিখি চকুত চশমাটো ওপৰলৈ ঠেলিলে। হস্পিটালৰ জানালিৰে পৰা আহি পৰা সোণালী ৰশ্মিয়ে তেওঁৰ কাষৰ টেবুলটো পাহি উঠাইছিল। বাহিৰত গুৱাহাটীৰ বতৰ শান্ত, কিন্তু ভিতৰত এটা কঠিন চক্ৰান্ত থলুৱা গৰ্ভত যেনে পাক খাই আছিল। ঠিক সেই সময়তে হস্পিটালৰ ইনটাৰকম বাজিল। “মেডিকেল ওয়ার্ড নম্বৰ ট্ৰি, ইমাৰজেঞ্চি!”। নীলিমাই পাছে টেবুলৰ ওপৰত থকা নীল পেনটো উঠাই তুলি ৰাখিলে, যেন অভ্যাসগতভাৱে, আৰু খটখটকৈ খোজ কঢ়িয়াই ওলাই গ’ল। ওয়ার্ড ট্ৰিত প্ৰৱেশ কৰাৰ লগে লগে দেখা পালেগৈ — এখন বেডত লোঠা হৈ পৰি থকা এজন পুৰুষ, প্ৰাণ নাথাকিলেও চকুত ভয় জমি আছিল। ডঃ…