অভিজিৎ শইকীয়া বাৰিষাৰ পিচত গুৱাহাটীৰ ৰাস্তাবোৰৰ কিছুমান বিশেষ গন্ধ থাকে। কেঁচা মাটিৰ গন্ধ, কফিৰ গন্ধ, বাটত সোমোৱা নতুনকৈ ধোৱা কাপোৰৰ গন্ধ, আৰু কেতিয়াবা কিবা অতীতৰ। “Beans & Books”—বাৰগাঁওৰ এটি কফি শ্বপ—এইবোৰ গন্ধৰ সৈতে একেধৰণৰ স্মৃতিৰো আধাৰ। ঠাণ্ডা এচিপ কফিৰ দৰে উষ্ণ। ইমা প্ৰতিদিনে আহে। কালধুপীয়া চামৰাৰ জেকেট, ভাঙি পৰা ছাতা, আৰু এটা নীল মেকআপ বিহীন মুখ। পেছাতে বহাগ বিহুত কিছুমান গীত লিখিছিল, এখন স্থানীয় থিয়েটাৰত বাজিছিল। তাৰ পাছত এজাক চিনাকি ওলালেও, ইমা আজি ঘূৰি আহিছে একেবাৰে অচিনাকী হৈ। লেখাৰ টেবুলটো হ’ল তেওঁৰ, কাষৰ ব’কা খুঁটি এখনৰ ঠিক পিচত থকাটো। অণুৰাগ আজি প্ৰথমে পতা চুলিত আহিল। লেপটপ লৈ, টেবুলৰ লেম্পটো অফ…
-
-
লিপিকা বৰা পৰ্ব ১: প্ৰথম দেখা, প্ৰথম ধেমালি অসমৰ এখন সৰু চহৰ—নলবাৰী। এচাটিৰ ওপৰত ৰঙা বেলিৰ পোহৰ পৰিছে, আৰু এটা স্কুটিৰ শব্দেৰে শুব পৰা কলেজ ৰোডটো সঘন হৈ পৰিছে। কলেজৰ প্ৰথম বছৰ, আৰু আজিৰ দিনটো বিশেষ—নৱাগন্তুকবোৰৰ বাবে “ওৰিয়েণ্টেশ্বন”। নীলা শৰ্মা, ডিব্ৰুগড়ৰ পৰা অহা এখন মিচিকীয়া হাঁহিৰ লৰা ছোৱালী। তেওঁৰ চকুত এখন নতুন জগত—নতুন কলেজ, নতুন বন্ধুবান্ধৱী, আৰু সকলোবোৰত এটা আশাৰ ৰঙ। তেওঁ ইংৰাজী বিভাগত নাম ভৰ্তি কৰিছে, আৰু তেওঁৰ হাতত এটা ডায়েৰী, যেন তেওঁ সকলো কথা লিখি ৰাখিব খোজে। আনফালে, অভি ডেকা ছাত্ৰ। স্থানীয় ছোৱালীবিলাকৰ মাজত অলপ জনপ্ৰিয়। তেওঁ সমাজ বিজ্ঞানত পাঠ লৈছে, আৰু কলেজৰ নাটকৰ দলৰ অন্যতম মুখ। অভিৰ…