অৰ্ণব মহন্ত পৰ্ব ১: গাঁওখনৰ প্ৰথম পলক সূৰ্যোদয়ৰ লগে লগে গুৱাহাটী চহৰৰ উপকণ্ঠত থকা দিহিং চাহ-বাগিচাৰ গাঁওখনে নতুন দিনৰ আভাস পাইছিল। ৰাতিপুৱাৰ শিশিৰে ভিজা ঘাসবোৰত ধুপধুপীয়া পোহৰৰ বিন্দুবোৰ লটকাই ৰখা যেন দিশে দিশে সৰু সৰু দীপশিখা। গাঁওখনৰ মাটিৰ পথত হেঁপাহী গাঁওবুঢ়া মানুহজনী কণ্ঠত ভজন গাই গৈছিল—সেই সুৰে পাখীবোৰৰ কলগীত মিলি এক অদ্ভুত সুৰভিত সময় গঢ়ি তুলিছিল। চাহ-বাগিচাৰ শ্রমিকসকলে দুহাতত বাঁকা কাঁচি লৈ দল বেঁধি গৈছিল। কিয়নো সূৰ্য উঠি উঠি পাহাৰখনৰ আঁচলত ঢলি পৰাৰ আগতেই তেওঁলোকক কাজিয়া আৰম্ভ কৰিব লাগিব। ধোঁৱায় ভৰা মাটিৰ চাহপাতবোৰ কেটে কেটে দলনি ভৰাই, তাতেই তেওঁলোকৰ দিনৰ ভাতৰ উপাৰ্জন। সেই লোকসকলৰ মাজত বহুতো সন্তান পঢ়িবলৈ পায়নেহি। গাঁওখনৰ…