অমৃতা বৰুৱা অমৃতাৰ জন্ম হৈছিল এক সৰু চাহ-বাগিচাৰ মজুৰ কলোনীত, য’ত ঘৰৰ পৰিধি আছিল বাঁহৰ জোপা, কুঁহিৰিৰ আঁচল আৰু মাটিৰ ৰঙা গন্ধ। বাগিচাৰ ওপৰেদি দমকা পৱনৰ লগত চাহপাতৰ দোৱালত শ্ৰুতি তুলিছিলো এক ধুনীয়া সুৰ, য’ত শিশুৰ কান্দনি আৰু মাতৃৰ গীত মিলি যেতিয়া একে সুৰত গাই উঠিছিল, তেতিয়া যেন মাটিয়ে নিজৰ বুকুত নতুন জীৱন সঁপিছিল। অমৃতাৰ মাক, জহুৰী, শীতত হাহাঁকাৰ কৰা কলিজা বুটলাৰ মাজতো গীত গাই সন্তানক শুৱাইছিল, কাৰণ মাটিত কাম কৰা এই জীয়ৰীসকলৰ জীৱন কষ্টৰ লগত সঙ্গীত মেলাই চলিছিল। গাঁওখনৰ মানুহে চাহপাত তুলি, গছ-গছনিৰ মাজত ঘামত ভিজি, মাটিত খপাই দিনটো কাটাইছিল; কিন্তু সন্ধিয়া নামিলে তেইলোকৰ কলোনীত গীতৰ সুৰ, ঢোলৰ ধুন…