হিমাংশু বৰগোহাঁই অধ্যায় ১ – উদ্ভাৱকৰ স্বপ্ন ২০২৮ চনৰ গুৱাহাটী। মহানগৰৰ কোলাহল, উঁচু আকাশছোঁৱা অট্টালিকা, নতুন নতুন প্ৰযুক্তিৰ জোলোঙা আগমন—এইবোৰৰ মাজতো এজন মানুহ নীৰবে নিজৰ সৰু ঘৰত বসি থকা। তেওঁৰ নাম দুলাল দত্ত, বয়স প্ৰায় চাৰিশৰ দিশত। ছোৱালীৰ পৰা বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিৰ প্ৰতি এক বিশেষ টান আছিল, যদিও গাঁওৰ গরিব পৰিয়ালৰ সন্তান হিচাপে সুযোগ–সুবিধা সীমিত আছিল। ইঞ্জিনিয়াৰিং কলেজলৈ যাব পৰা নাছিল, তথাপি বিজ্ঞানৰ সপোনক ত্যাগ নকৰি গুৱাহাটীত এখন সৰু কামত যোগ দিয়াৰ লগে লগে গোপনে নিজে নিজে অভ্যাস চলাই গ’ল। সাধাৰণ মানুহৰ দৰে কেবলে কাম কৰি দিন কটাব পাৰি নাছিল, কাৰণ তেওঁৰ মগজুৰ মাজত সদায় একেই চিন্তা ঘূৰি ফুৰিছিল—নিজ গাঁওক…