সুমন্ত নায়েক ১ গঙ্গার ঘাটের বিকেলবেলা যেন এক রহস্যময় আঙিনার মতো ছিল, যেখানে মানুষের ভিড়, ঘাটের সিঁড়িতে বসা প্রার্থনায় নিমগ্ন বৃদ্ধা, ঘুড়ি ওড়ানো ছেলেরা, আর বাতাসে মিশে থাকা ধূপ-গঙ্গাজলের গন্ধ একসঙ্গে মিলেমিশে এক অন্য রকম আবহ তৈরি করেছিল। সেদিন সূর্যাস্তের ঠিক আগে, আকাশে রঙিন কমলা-সোনালি আভা মেখে যখন গঙ্গার শান্ত জলে প্রতিফলন তৈরি হচ্ছিল, তখনই তাদের দুজনের চোখ প্রথমবারের মতো একে অপরের সঙ্গে মিলিত হয়। ভিড়ের মধ্যে এক মুহূর্তের জন্য দুজনেই যেন সময় ভুলে যায়—চোখাচোখির সেই ক্ষণস্থায়ী টান অদ্ভুত এক নীরবতা তৈরি করে, যা চারপাশের কোলাহলের মধ্যে থেকেও কানে বাজতে থাকে স্পষ্ট সুরের মতো। মেয়েটি ঘাটের সিঁড়িতে দাঁড়িয়ে তার শাড়ির…
-
-
মৌলী বৰুৱা অধ্যায় ১ – মাজুলীৰ প্ৰভাত প্ৰভাতৰ সৰু-সৰু ধ্বনিয়ে মাজুলীৰ গাঁওখনক জগাই তোলে। নদীৰ ওপৰত পৰি থকা পাতল কুহেলিয়ে সূৰ্যৰ প্ৰথম ৰশ্মি জাকক অদ্ভুত ভাৱে নৰম কৰি তোলে। ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ সেউজীয়া দুধিয়াকৈ ধূসৰ পানীত ধীৰে ধীৰে ঢৌ উঠি গৈছে, যেন নদী নিজেই ঘুমন্ত মানুহক সাৱধানেৰে সপোনৰ পৰা উজাগৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰি আছে। গছৰ পাতে পাতে শিশিৰবিন্দু, চৰাইৰ হেঁপাহজনক গান আৰু দূৰত গাহৰীৰ ঘণ্টাৰ টংটং শব্দ—এই সকলো একেলগে মিলি মাজুলীৰ প্ৰভাতৰ জীৱন সংগীতৰ মাধুৰ্য গঢ়ি তোলে। পৰিয়ালটোৰ সৰু ঘৰটো বাঁহ আৰু মাটিৰ গাঁথনিৰে নিৰ্মিত, কিন্তু সেই ঘৰৰ সলনিৰ ছাঁতিতেই শান্তিৰ এটা অদ্ভুত স্পৰ্শ আছে। মাটিৰ মাটি গন্ধ আৰু ৰন্ধনঘৰৰ চুলোত দাহি…