অধ্যায় ১: নৱ বীজ পুৱা সূৰ্য্য উঠাৰ লগে লগে গাঁওখনৰ ওপৰত সোনালী ৰঙৰ আভা বিস্তৃত হয়। এপাহ লাহে লাহে কুঁৱৰী শিশিৰত ভিজি থকা ধানৰ গছৰ পাতত টোপাল টোপাল জলবিন্দু জ্বলজ্বলাই উঠে। গাঁওখনৰ পৰা দ’ৰৈ দ’ৰৈ আহিলেই, প্ৰকৃতিয়ে নিজেই যেন এক সুৰম্য চিত্র আঁকি ৰখা। হেমন্ত, গাঁওখনৰ এগৰাকী সৰু যুৱক, আজি অতি উৎসাহী। কাৰণ, এইদিনেই নতুন ধানৰ বীজ বপন কৰাৰ দিন। নিজৰ ঠাকুৰদাৰ পৰা শুনা পৰম্পৰাগত নিয়ম মেনে তেওঁ ভোরাই উঠিল, মাটিত খালি ভৰি নামি শীতল শিশিৰৰ স্পৰ্শ অনুভৱ কৰিলে আৰু মনে মনে মাটিৰ প্রতি এক অদ্ভুত ভক্তি প্ৰকাশ কৰিলে। এই ভক্তি হেমন্তৰ বাবে কেৱল কৃষকৰ কাম নহয়, ই যেনে পবিত্ৰ…