আকাশ ডেকা অধ্যায় ১: দেউলৰ সঁপোৰ গন্ধ অৰুণৰ যাত্ৰা আৰম্ভ হৈছিল এটা অতি সাধাৰণ ভ্ৰমণৰ ৰূপত, কিন্তু গাঁওখনৰ পথত ভৰালীয়া গছৰ শাখা-প্ৰশাখাৰ মাজেৰে যাবলৈ যাবলৈ তেওঁৰ মনত অনাহুত অনুভূতি এটা জাগি উঠিছিল। এয়ে সেই ধৰণৰ গাঁও, য’ত সময় যেন থমকি ৰৈছে—নদীৰ তীৰত পুৰণি মাটিৰ ঘৰ, কুঁৱলিৰ মাজত গাভৰুজনীৰ হাঁহি, আৰু গছৰ শিৰত কাকৰ কণ্ঠেৰে গাঁওখনক উদং কৰি তোলা। গাঁওখনৰ প্ৰৱেশদ্বাৰত থিয় আছিল এখন দেউল, যি বাহিৰে দেখিবলৈ একেবাৰে অনুজ্জ্বল, জাৰজীৰ্ণ, আৰু যেন দীৰ্ঘদিনৰ নীৰৱতাৰ সাক্ষী। দেউলৰ মাটিত শুকান পাতৰ গন্ধেৰে মিশ্ৰিত আছিল সঁপোৰ সোঁদ, যি অৰুণৰ মনক একেলগে কৌতূহলী আৰু ভাবুক কৰি তুলিছিল। ইতিহাসৰ ছাত্ৰ হিচাপে তেওঁ জানিছিল যে গাঁওবোৰত…