ইন্দ্রাণী হাজৰিকা অধ্যায় ১ : সকলো দিনৰ দৰে সেই দিনটোও গাঁওখনৰ পৰা দীঘলীয়া ধোঁৱা উঠিছিল গৃহস্থলিৰ চুল্লীৰে। বাখৰিবোৰ চিঁচিঁ কৰি উৰি ফুৰিছিল আকাশত, আৰু বেলিৰ প্ৰথম ৰশ্মি গাঁওখনৰ কঁচা পথৰ ওপৰত সোনালী আভা ঢালি গৈছিল। গাঁওখনৰ উত্তৰ দিকেদি জুইপুৰ নদী বৈ গৈছিল, নদীৰ পাৰতেই মলতীৰ শৈশৱৰ সবটা আনন্দ লুকাই আছিল। গাঁওখনৰ অন্যান্য কিশোৰীৰ দৰে মলতীৰ দিনটোৰ আৰম্ভণি হৈছিল পানী আনিবলৈ নদীপাৰলৈ যোৱাৰ লগে লগে। কিন্তু পানী তোলা বা ঘৰৰ কামত সি সদায় ব্যস্ত নাছিল, মলতী আছিল একেবাৰে ভিন্ন। সি কেতিয়াবা মাটিৰ কলসী মাটিত ৰাখি আকাশলৈ চাই গান গাইছিল, কেতিয়াবা গছত জপিয়াই থকা মাকুৰাৰ জাল দেখি মুগ্ধ হৈছিল। সেই দিনটোত সি…