ৰজনী কুমাৰ দাস ভাগ ১: আগন্তুক বিহুৰ ঢৌ বহু আগতেই আচলালে গাঁওখনৰ মাটি; খৰা বিহানৰ আকাশত তৰা নোহোৱা নীলৰ ওপৰত টিপ টিপে মেঘৰ টোপোলা কিবা এটি উশাহত থকাৰ দৰে নাচি থকাৰ লগে লগে কেঁচা পথাৰৰ পাথৰুৱা লেনত ধূলি উৰি গ’লহি, আৰু তাৰ মাজেৰে হাঁহনি-চাহনি বাৰে বাৰে সলনি কৰি একোটা ছাতি ধৰি এগৰাকী ডাঙৰী বুঢ়ী নোৱাৰৰি এচাম তৰুণী বিদ্যালয়লৈ দীঘল পখিলাৰ ছাঁলৈ আগুৱাই গ’ল; ঠিক সেইসময়তে, গাঁৱৰ উত্তৰফালে পুখুৰীৰ পাৰত বাঁহৰ জালনি থোক থোক কৰি গুচা মাৰি থোৱা ঘৰৰ কাষৰ কেদাৰাত বহি থকাৰ পৰা দুজন মানুহ উঠে মেল খাই ক’লে—“আহিছে, আহিছে, ক’ত যে স্কুলৰ নতুন গৰু!” শব্দটো শুনা নাই যেন, ক’লা…