• Assamese

    ধানক্ষেতৰ গোপনীয়া কথা

    August 21, 2025 - By 

    অধ্যায় ১: নৱ বীজ পুৱা সূৰ্য্য উঠাৰ লগে লগে গাঁওখনৰ ওপৰত সোনালী ৰঙৰ আভা বিস্তৃত হয়। এপাহ লাহে লাহে কুঁৱৰী শিশিৰত ভিজি থকা ধানৰ গছৰ পাতত টোপাল টোপাল জলবিন্দু জ্বলজ্বলাই উঠে। গাঁওখনৰ পৰা দ’ৰৈ দ’ৰৈ আহিলেই, প্ৰকৃতিয়ে নিজেই যেন এক সুৰম্য চিত্র আঁকি ৰখা। হেমন্ত, গাঁওখনৰ এগৰাকী সৰু যুৱক, আজি অতি উৎসাহী। কাৰণ, এইদিনেই নতুন ধানৰ বীজ বপন কৰাৰ দিন। নিজৰ ঠাকুৰদাৰ পৰা শুনা পৰম্পৰাগত নিয়ম মেনে তেওঁ ভোরাই উঠিল, মাটিত খালি ভৰি নামি শীতল শিশিৰৰ স্পৰ্শ অনুভৱ কৰিলে আৰু মনে মনে মাটিৰ প্রতি এক অদ্ভুত ভক্তি প্ৰকাশ কৰিলে। এই ভক্তি হেমন্তৰ বাবে কেৱল কৃষকৰ কাম নহয়, ই যেনে পবিত্ৰ…

  • Bangla - ভূতের গল্প

    সুতোয় বাঁধা আত্মা

    July 7, 2025 - By 

    সর্বাণী দত্ত ১ আষাঢ়ের সন্ধ্যে তখন নামছে, আকাশে স্নানধোয়া মেঘের আনাগোনা। অন্ধকার গ্রাস করছে পশ্চিমের পাটে ধানক্ষেতের প্রান্তর। মেঘে ঢাকা আলোয় সিঁথি গ্রামের পুরনো এক ঘর— খড়ের চাল, কাদার দেওয়াল আর পেছনে বিশাল এক অশ্বত্থগাছ— সেখানে বসে আছে তরসা মণ্ডল। একা। ঝুপ করে সন্ধে নামার আগে সে হাত পা মুছছে কাপড় দিয়ে, রান্নাঘরের মাটি ঘেঁষে বসে। তার ডান হাতে জড়ানো লাল সুতোটা অন্ধকারে যেন একটু বেশি লাল মনে হয় আজ। এই সুতো তার জীবনের অংশ— জন্ম থেকেই ছিল, মা বলত, “সুতোর মানুষ বাঁচে না মরেও না।” সে কথা অনেক আগেই মাটি চাপা দিয়েছে তরসা। তবু যখন খেয়াল করে, এই সুতোটা…

  • Assamese

    পাহাৰৰ কণ্ঠস্বর

    June 28, 2025 - By 

    তৃষ্ণা শইকীয়া অধ্যায় ১: নতুন নিযুক্তি হাফলঙ ষ্টেচনৰ শেষ গাড়ীখনত উঠি অমৃতাই পাহাৰলৈ যাত্ৰা কৰিছিল, একান্ত নীৰৱতাৰে। গাড়ীৰ জানালিৰ বাহিৰে কুঁৱলী ঢাকিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল দিগন্ত, আৰু ঘন পাহাৰবোৰ ধূসৰ চাদৰৰ তলত গোপন হৈ পৰিছিল। গাড়ীৰ ভিতৰত মাত্ৰ দুজন যাত্ৰী আছিল — এজন সৈনিক আৰু সি নিজেই। দিছপুৰৰ স্বাচ্ছন্দ্য, দ্ৰুতগতিৰে চলা জীৱন আৰু চহৰীয়া আওঁৰনি এৰি তেওঁ আহিছিল হাফলঙৰ পাৰৱৰ ফালে, য’ত তেওঁৰ নিযুক্তি হৈছিল এখন ৰাজ্যিক বিদ্যালয়ৰ শিক্ষক হিচাপে। সদায়ে চাকৰিৰ বাবে মাক-বাপেকৰ খঙ-চিন্তাৰ মাজত ডাঙৰ হোৱা অমৃতাৰ বাবে এই নিযুক্তিখন যেন এক অদ্ভুত নিৰ্বাচন আছিল — পাহাৰৰ ওচৰত গৈ জীৱনৰ মাজত থকা নিস্তব্ধতা আৰু কোনো অজান শক্তিৰ স্পৰ্শ বিচৰা…